χαλκονικέλιο

το, Ν

(μεταλργ.) κράμα χαλκού και νικελίου, που περιέχει συνήθως λιγότερο από 50% νικέλιο και ελαφρές προσμίξεις σιδήρου, 0, 5-6%, και μαγγανίου 0, 3-1%.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. cupronickel].